Sergej Prokofjev – Lieutenant Kijé Suite
Richard Dubugnon – Mikroncerto I voor contrabas en kamerorkest (Nederlandse première)
Dmitri Sjostakovitsj – Symfonie nr. 15
Het Klassiek Collectief
Ivan Meylemans – dirigent
Rick Stotijn – contrabas
Dit concert heeft een pauze
Luitenant Kijé was de eerste keer dat prokofjev filmmuziek schreef. De componist woonde in 1932 nog in Parijs en zijn ‘dissonante’ muziek stond niet meteen bekend als voorbeeld van de communistische volksstijl. Met dit werk kon hij echter laten horen dat zijn muziek ook de volksmassa kon aanspreken. De film neemt de bureaucratie en het nepotisme van machthebbers op de hak. De hoofdpersoon is fictieve luitenant Kijé, wiens personage door ondergeschikten van de tsaar gecreëerd wordt om henzelf te verrijken. De niet-bestaande Kijé krijgt de schuld van een duel, met hem wordt een nep-huwelijk met de adelijke Gagarina geveinsd, krijgt bevordering tot generaal en uiteindelijk een staatbegrafenis. Kortom, bureaucratie kan een fictieve persoonlijkheid creëren, ten favure van oligarchen. Wat dat betreft is er in Rusland niets nieuws onder de zon.
Met Rick Stotijn heeft het Klassiek Collectief een solist van wereldklasse op het podium. Opus Klassiek schreef over Rick Stotijn: ‘Je moet dit gehoord hebben om het te geloven: dat iemand zó virtuoos en zó vrij op een contrabas kan spelen.’
De laatste symfonie van Sjostakovitsj schreef hij in 1970/71. Kenmerkend zijn de citaten van en allusies op bekende muziekfragmenten, zoals uit Willem Tell of uit Götterdammerung. Symfonie 15 is op haar eigen manier een keerpunt in de tijd, waar het verleden op een nieuwe manier samenkomt met het heden. Het is alsof de geest van Hamlets vader de muziek doordringt en deze daadwerkelijk vormgeeft.